Delta-II | |
Ракета-носьбіт Дэльта-2 на стартавым стале SLC-17A | |
Агульныя звесткі
| |
---|---|
Краіна | ЗША |
Прызначэнне | ракета-носьбіт |
Распрацоўшчык | McDonnell Douglas |
Вытворца | United Launch Alliance (Boeing) |
Кошт запуску | $60—70 млн (USD)[1] |
Асноўныя характарыстыкі
| |
Колькасць ступеней | 2 ці 3 |
Даўжыня | 38,2—39 м |
Дыяметр | 2,44 м |
Стартавая маса | 151,7—231,87 т |
Карысная нагрузка | 2,7—6,1 т (НАА)[2] 0,9—2,17 т (ГПА)[2] |
Гісторыя запускаў
| |
Стан | Не эксплуатуецца |
Месцы запуску | Мыс Канаверал (Фларыда, ЗША) База Ванденберг (Каліфорнія, ЗША) |
Лік запускаў | 155[3][4] |
- паспяховых | 153[4] |
- няўдалых | 2 |
Першы запуск | Delta 6000: 14 лютага1989 Delta 7000: 26 лістапада 1990 Delta 7000H: 8 ліпеня 2003 |
Апошні запуск | Delta 6000: 24 ліпеня 1992 Delta 7000: 15 верасня 2018 Delta 7000H: 10 верасня 2011 |
«Delta-II», «Дэльта-2» — другое пакаленне амерыканскай ракеты-носьбіта сямейства «Дэльта». Распрацавана і сканструявана авіябудаўнічнай кампаніяй McDonnell Douglas, знаходзілася ў эксплуатацыі з 1989 па 2018 гады. Мае тры мадыфікацыі: серыя Delta 6000 і два варыянты серыі Delta 7000 (лёгкая і цяжкая).
Выкарыстоўвалася для запускаў спадарожнікаў глабальнай сістэмы пазіцыянавання NAVSTAR GPS, навуковых спадарожнікаў і міжпланетных зондаў NASA, а таксама ажыццяўляла камерцыйныя запускі тэлекамунікацыйных спадарожнікаў ЗША і іншых краін[3]. Запускі ажыццяўляліся з двух касмадромаў у ЗША: мыса Канаверал і базы Вандэрберг[5].
Больш чым за 20 гадоў эксплуатацыі было здзейснена звыш ста пяцідзесяці запускаў, з якіх толькі два былі прызнаныя няўдалымі[4]. У 1990-х і 2000-х гадах Дэльта-2 з’яўлялася адной з найбольш запусканых ракет-носьбітаў у свеце[6].
У класе сярэдніх ракет-носьбітаў аналагамі Дэльты-2 з’яўляюцца французская Арыян-4, ужо не лятаючая з 2003[7] году, а таксама дзеючыя індыйскія GSLV і расійская Саюз-У.